Skip to content

Blog

Mag het een baantje meer zijn?

Next Ready Partners

10 september 2021

Meer aandacht voor leeromgeving en het ontwikkelen van meesterschap

Afgelopen maand berichtte de Volkskrant over een atleet ‘die nooit iets zou kunnen’. Mijn nieuwsgierigheid was direct gewekt. Als peuter werd hij al afgeschreven, maar inmiddels heeft hij 9 gouden EK medailles, 4 gouden WK medailles en 2 gouden Paralympische medailles behaald! We hebben het over zwemkampioen Marc Evers. Door de juiste leeromgeving, de juiste begeleiding, oneindig veel doorzettingsvermogen en heel veel geduld van hemzelf en zijn ouders, heeft Marc bereikt wat velen voor onmogelijk hielden.

Voor Marc als topsporter bestaat de ideale leeromgeving uit: rust, regelmaat, een individuele aanpak, duidelijke instructies en heel veel herhaling. Zijn medailles zijn het bewijs dat dit voor Marc werkt. Hoe anders zien we dit in organisaties, waar veel (jonge) professionals juist streven naar afwisseling en zelf willen zoeken naar antwoorden en oplossingen.

 

Drie elementen

Toch heb ik hier mijn vraagtekens bij. Als we de klassieker ‘Drive’ van Daniel H. Pink erbij pakken over de drie elementen, die mensen echt motiveren (‘autonomy, purpose, and mastery’), dan zien we die eerste aspecten veel terug bij (jonge) professionals in organisatie. Maar hoe zit het met die laatste ‘mastery – the desire to get better and better at something that matters’?

Hoe vaak zorgen we nog voor een leeromgeving, die iemand de kans biedt om echt goed te worden in zijn werk? Hoe vaak geven we nog duidelijke instructies wanneer die nodig zijn? Hoe vaak bieden we nog een mentor aan? Een collega van wie je de kneepjes van het vak kunt leren. 

 

 

Hoe vaak krijgt iemand de kans op een goede coach? Iemand die je laat nadenken, reflecteren, en helpt met het vinden van andere mogelijkheden en oplossingen, die misschien wat minder voor de hand liggen. En hoe vaak bieden we genoeg tijd en variëteit om het geleerde in een groot aantal verschillende situaties toe te passen en zodoende aan te scherpen? 

Er verandert genoeg in bijna alle organisaties om het werk boeiend te houden, maar veel talenten zijn dan alweer vertrokken. Hoe vaak worden we allemaal geconfronteerd met vertrekkende (project)medewerkers, omdat ze verder willen, verder moeten, terwijl ze nog maar net zijn begonnen met leren en groeien? Liever een baan meer, dan de tijd en ruimte nemen om nog beter te worden in wat je nu doet.

Gebrek aan vakmanschap

We merken allemaal wat het gebrek aan vakmanschap met onze maatschappij doet. Het gebrek aan goede loodgieters, elektriciens en IC-verpleegkundigen is pijnlijk duidelijk en kan niet zo maar worden opgelost. Dat kost namelijk tijd, geld, inspanning en een goede leeromgeving! Een omgeving met maatschappelijke waardering voor dit vakmanschap zou overigens ook helpen.

Het gebrek aan goede (project)managers is vaak wat minder duidelijk, maar net zo pijnlijk, voor de mensen die in hun teams zitten, voor de klanten en de afnemers. Laten we weer eens wat meer aandacht besteden aan die leeromgeving en het ontwikkelen van meesterschap. En laten we ook eens wat vaker datzelfde baantje zwemmen om echt goed te worden in hetgeen we belangrijk vinden.

Als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp en hier eens vrijblijvend met ons over door wil praten, neem dan contact met ons op!